Trochę o siatkówce :)

 

Najpierw byłam zła na pewną stację telewizyjną, która brała 99 zł za dostęp (przez internet) do meczy na mistrzostwach świata w siatkówce mężczyzn. Bardzo byłam zła, bo liczyłam na ucztę siatkarską. Miałam jeszcze przez moment nadzieję na sprzedaż dostępu na pojedyncze mecze. Ale nie, trzeba było wykupić pakiet.

A teraz jestem wdzięczna tej stacji :) Dzięki ich decyzji spędziłam kilka fajnych wieczorów z moim tatą (tata jest po udarze, nie mówi, jest częściowo sparaliżowany). Pośmialiśmy się, poleżeliśmy obok siebie, pokrzyczeliśmy trochę. Dużo emocji i radości przy… oglądaniu telewizji. …Bo tata ma dostęp do mistrzostw i jest wielkim fanem siatkówki :)

Zostało 6 drużyn. Jesteśmy w grupie z Rosją i Brazylią. Prawie bez szans. …Ale siatkówka jest tak fajną grą, że nigdy nie jest się bez szans. Może naszym wyjdzie, może wzbiją się na wyżyny swoich możliwości, może… Kibicuję im bardzo i cieszę się na kolejne mecze, z tatą przy boku.

Mimo że oglądanie telewizji jest w zasadzie zajęciem niewiecznotrwałym, to w takim towarzystwie i w tych okolicznościach na pewno jest wiecznotrwałe (o wieczno- i niewiecznotrwałych zajęciach usłyszałam na rekolekcjach. Jeszcze się o tym rozpiszę ;-)

Kasia

Ps. Fotka zrobiona w 2011, kiedy nasi siatkarze po raz pierwszy stanęli na podium Ligi Światowej (byłam, widziałam). Tamto podium teraz się nie zdarzy (bo jedna z tych drużyn musi odpaść; Rosja, Brazylia albo my.